zaterdag 28 april 2012

Einde fase 1: Zonder motor.....


Het is zover, de motoren zijn weggebracht naar Rotterdam. 11 mei gaan zij alvast met de reis beginnen.

Voordat we ze weg konden brengen, hebben we onze motoren van een nieuwe behuizing voorzien. Niet bepaald een klusje wat je tussen de soep en de aardappelen even doet. We hadden enorm geluk, dat Albert (Steenman) ons al had voorzien van een profi kist. 

 dat is um dan, de kist!

Hij moest echter nog wel aangepast worden. De bodem ontbrak en hij was te hoog. Via de Harley dealer hadden we al metalen bodemplaten gekregen, maar die waren te lang. Nu heb ik wel vaker geklust, maar voor Marika was het een première (wel mooi om te zien hoe snel zij met het gereedschap uit de voeten kon). Één ding heb ik wel geleerd: 2 of 3 weten meer dan 1, dus heb ik mijn broer Roel gevraagd om ons een handje te helpen. En dat heeft hij gedaan en hoe! Allereerst had hij al een geweldige klusplek voor ons geregeld bij Aberson in Breda (Dorst) en heeft hij heel wat uurtjes gestoken in het bedenken van een plan de campagne en geholpen bij het klussen zelf.
Nadat Roel ons op weg had geholpen om een plan te maken, zijn we aan de slag gegaan. Ik had een lijst gemaakt met dingen die te doen waren in de juiste volgorde. Als eerste stond het maken van de bodem op de planning. Bij het weghalen van de bovenkant bleek het raamwerk, dat aan deze deksel zat goed bruikbaar voor de bodem. Op een gure, natte woensdagavond hebben we de bodem in elkaar gezet, door het raamwerk te versterken met multiplex platen. Die lagen in de loods, al tijden, en waren nog steeds niet opgehaald door de rechtmatig eigenaar. We mochten er een paar gebruiken van Theo (van Aberson). Marika had een vriend ingeschakeld die echt ontzettend veel werk verricht heeft. Met dank !!!! Ondertussen heb ik de beide metalen frames op maat gemaakt, buiten in de regen. Naar zeggen was het een bizar plaatje: regenachtig, vuur spetterend, ik met veiligheidsbril en mijn capuchon helemaal over mijn hoofd en gezicht getrokken (zijn geen foto's van, gelukkig). Maar het is gelukt. Aan het eind van de avond was de bodem klaar!

 mooie werkplek!

Super broer!

 en klaar is die bodem

Intussen had mijn broer een ander contact opgedoken. Zijn vrouw Irma bleek in de klas te hebben gezeten met de directeur van Destil. Handig, als je nog houtschoefbouten nodig hebt. Die zijn mega duur! Na een telefoontje met Miranda, de secretaresse van de grote baas, was het geregeld! Ik mocht langskomen en kreeg onze houtdraadbouten van Mark, die geheel op de hoogte was van onze plannen. Echt geweldig. Een mooi bedrijf trouwens. Mark heeft mij rondgeleid in het logistieke centrum van Destil. Zo zie je nog eens wat! Bij mijn vraag of Destil nog interessante gereedschap setjes had, lekker klein maar wel compleet, kreeg ik zowaar ook nog eens een prachtig setje doppen en bitjes met een miniratel. Echt super! Heb ik daarna steeds gebruikt en werk fantastisch, een aanrader (Bahco). Miranda en Mark, ontzettend bedankt voor jullie inzet en Gert Jan van Eck, bedankt voor deze gulle bijdrage!
Na een grondige inspectie van broer Roel werd de bodem van de kist goedgekeurd en konden we verder met het inkorten van de kist en het pasklaar maken van de deksel. We hadden beiden wat “angst” om de cirkelzaag ter handen te nemen om die kist een kopje te kleiner te maken. Maar omdat wij anders “niks” te doen hadden, hebben we het gewoon gedaan. Afzagen die hap! Roel kwam later op de avond na zijn taken te hebben volbracht als coach van het voetbalteam van mijn neefje (weer gewonnen dit seizoen!) en zag met verbazing, dat we al een heel eind waren. Die avond hebben we de kist helemaal afgemaakt. Nu nog passen!
Dat werd zondag voordat we naar Zutphen reden naar Alex en Dieni voor de montage van onze banden en voetsteps. De motoren erin, dat ging en ik dacht dat die koffers er ook zo wel bij konden. Echt. Maar Marika wilde dat toch wel ff zien eerst. Gelukkig, dat zij zo af en toe niet naar mij luistert:). We moesten toch nog een plank maken om de koffers op te zetten. Dat heb ik in de dagen erna geregeld. (zo ben ik dan ook wel weer:))

Woensdag 18 april was dan de grote dag: de motoren gingen definitief hun nieuwe huis in voor de komende 2 maanden..... We hadden veel aanloop: mijn ouder waren er, mijn broer kwam naderhand en John, helemaal uit Velp, ook nog! Geweldig zo'n team. Moeder voor de catering; lekker soepje ma! Pa voor de hand en spandiensten en John en Roel namen de leiding (ook wel ff lekker hoor). Binnen no time stond alles er in. Wel moest er nog het één en ander worden bij geschaafd, maar dat was niet veel. Tot slot ging de deksel erop en eerlijk is braaf, dat is zo'n raar moment. Daar staat zo'n houten doos, met al je hebben en houden erin te staan...... Marika en ik waren blij aan de ene kant dat we het hadden gered, maar ook totaal onverwacht echt emotioneel. Het was nu toch wel heel echt allemaal. We hebben echt keihard gewerkt om dit alles in een (achteraf) moordtempo voor elkaar te krijgen en dank zij de hulp van familie en vrienden en van gulle gevers is het ons dan toch gelukt!

 in de kist....

 de oplossing voor de koffers

 laatste loodjes

 pffff, aan de catering!



Gisteren zijn we met een geleende aanhanger, alweer via Roel, naar Rotterdam vertrokken. De hele afhandeling was werkelijk niet hilarisch. Achteraf wel goed. We waren daar (natuurlijk) één van velen. Eldrik (hoop dat ik het goed schrijf) heeft onze kist vakkundig in de loods van Estron gezet en we kregen nog een complimentje over onze kist: mooi werk, lekker stevig, dat zagen ze wel anders! Geruststellend. 

 Super Theo aan het werk

 nog even een zeiltje vast taggen

 Eldrik aan het werk

 uhhhh Marika ook!?

En daar staan ze dan........

Natuurlijk hebben we dit moment gevierd, geheel in stijl aan het water (zo met het idee, dat onze motoren daar binnenkort ook langs zouden varen......) op een terrasje bij strandcafé de Meiden. Leuk plekkie en super bediening! Na een tapas buffetje en een glaasje weer terug naar huis, waar we de aanhanger terug gebracht hebben naar de rechtmatig eigenaar.

Nu alweer 7 weken geleden ontstond ons plan. De eerste fase van de voorbereidingen is nu achter de rug. Het was een hele klus (letterlijk en figuurlijk). Op het laatste moment, net voor de kist dichtging hebben we nog een paar dingen geregeld: mijn koffers waren net op tijd binnen. Ik heb gekozen voor Stahl koffers uit Engeland. Dank je Bernie voor de super service en je mooie aanbieding! Ook de laatste reserveonderdelen zijn binnen met hulp van het bedrijf wat ons wel welwillend te hulp schoot: De Knalpot in Rilland. Na menig keer bij onze lokale BMW dealer te zijn aangeklopt en weer met de nodige arrogantie te zijn behandeld hadden we er genoeg van. Toch wel vervelend als je wordt afgescheept, voorzien met niet de juiste moeren, alhoewel ik dat toch duidelijk had aangegeven en een bereidwilligheid van onder nul. Een ware koude douche. Dan De Knalpot: de nodige onderdelen die niet op voorraad waren werden onder een verkoop motor geschroefd en daarbij ben ik ook nog eens in het bezit van een geheel nieuwe accu (odysey) op kosten van de zaak! De accu werd ook nog eens meegenomen door Matthias (van het magazijn) toen hij een avondje kwam stappen in ons schone Breda! Top toch. Mannen (Matthias en Jack), bedankt!
Van BMW Nederland kregen we een gelijkwaardige reactie als van hun dealer bij de vraag naar steunpunten buiten de EU.... schrijf maar naar BMW Duitsland en doei (dat dan weer wel:)). Wel jammer: Motoport geeft ons gratis onderdelen, Harley Davidson werkt mee met de metalen frames, maar BMW helpt niet (we verwachten trouwens geen sponsoring bij onze vraagstelling naar hulp of materialen, maar wel gewoon een antwoord op onze vragen en een normale bediening. Dit even ter verduidelijking. Dat zou anders wel heel arrogant van ons zijn nietwaar!)

Zo, nu de rest. Fase 2: de planning van onze reis, inkopen van de nodige resterende zaken en klaarmaken van mijn huis (wordt bewoond in de maanden dat ik er niet ben, fijn hoor, dan overleven de plantjes het in ieder geval!). En natuurlijk mijn nieuwe GPS (Garmin Montana) onder de knie krijgen! En ik dacht dat het rustiger zou worden!!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten